tag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post3888116369686030090..comments2024-03-27T12:59:59.233+01:00Comments on La karcoma-Relatos: Demà (VH)Karcomahttp://www.blogger.com/profile/17270499363259200301noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-1233135101420882892010-02-10T19:45:25.927+01:002010-02-10T19:45:25.927+01:00ese vinsen!!!ese vinsen!!!albert gomeznoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-65477245892271348372010-01-28T17:26:12.949+01:002010-01-28T17:26:12.949+01:00Esto no es un relato duro. Esto es un cuento hiper...Esto no es un relato duro. Esto es un cuento hiperrealista.Descartesnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-49110442051843416482010-01-27T23:26:35.435+01:002010-01-27T23:26:35.435+01:00Collons quin relat més dur. Es dificil adonar-se d...Collons quin relat més dur. Es dificil adonar-se de la rutina, eixir del cercle i abraçar a aqueixos amb qui has pasat la vida. Esta s'en va i els estimats també.<br />Hi ha que dir <i>"t'estime"</i> més a sovint, no siga que s'ho tingues que dir a un tros de marbre.Luferbalhttps://www.blogger.com/profile/08440195219956796944noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-43580359946493088812010-01-27T20:40:48.376+01:002010-01-27T20:40:48.376+01:00Dolça placidesa, desapercebuda immobilitat, llunya...Dolça placidesa, desapercebuda immobilitat, llunyana infantesa.<br /> Funestos imprevistos, febre desafortunada, multitudinari berenar. <br />Magnífica tarda, oblidada i recordada cita. <br />Futur imperfecte, esqueixat present. Tempesta estival, amenaçadors llamps, eixordadors trons. <br />Feixuga quotidianitat, incomplets i bells plans, fatigats rellotges. <br />Nou i asfixiant cap de setmana. Bonic ram, suau perfum. <br />Muts consells.<br /><br />Hi ha qui no vol adjectius.<br />D'altres, com tu, creen un clima perfecte deixant-los caure damunt el text com un vestit fet a mida.la bruixa de provençanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-80005055367269685172010-01-27T18:06:25.729+01:002010-01-27T18:06:25.729+01:00Qué real y que interesante, te lleva hasta el fina...Qué real y que interesante, te lleva hasta el final con gran interés y la sorpresa final, como a mime gustan. Enhorabuena maestro.Panteranoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-76189014049998091192010-01-26T23:18:08.341+01:002010-01-26T23:18:08.341+01:00No sóc de moltes paraules, per tant seré bastant b...No sóc de moltes paraules, per tant seré bastant breu...<br /><br />M'ha agradat molt, és molt interessant ;)<br />Us SegueixoAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-90262280497733565592010-01-26T21:30:47.878+01:002010-01-26T21:30:47.878+01:00Enternecedora imagen de la vida cotidiana, en la c...Enternecedora imagen de la vida cotidiana, en la cual nos falta siempre tiempo para todo. Para pensar, para leer, para actuar...<br /><br />Casi todos nuestros actos sufren un aplazamiento, con un regusto a remordimiento, a culpabilidad, sobre todo aquellos que llevan implícitos un sentimiento hacia los demás o hacia su memoria.<br /><br />En ocasiones cuando estamos a punto de desbordarnos, nuestra mente viaja a través del recuerdo a otras épocas, a otras situaciones menos agobiantes buscando ese bálsamo que dá el tiempo pasado.<br /><br />Todos deberíamos encontrar UN DÍA, o tal vez sea demasiado. Busquemos aunque sólo sean unas horas para nosotros, para nuestras cosas. <br /><br />No esperemos que nos traigan flores y no podamos siquiera agradecerlo.<br /><br />(Preciosa condensación de sentimientos)lola, sólo lolanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3220441468854464982.post-72196845632183955562010-01-26T12:58:21.711+01:002010-01-26T12:58:21.711+01:00Este relato brevísimo me transmite una opresión i...Este relato brevísimo me transmite una opresión intensa, factible, verídica. Es un baño de realidad, con una falsa puerta.<br />Una celda a medida, civilizada que guarda un viraje, un escape extraño, casi fantasmal: la tumba, el mármol, el cementerio. Y esa voz amiga, paternal pero ausente.<br />Estilo medido, con un escondrijo.Mónica, la Sabbatiellonoreply@blogger.com